Dux Valeriae ripensis

Da Wikipedia, l'enciclopedia libera.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca
Dux Valeriae ripensis

Pagine della Notitia dignitatum dedicata alle unità militari del dux Valeriae.
Descrizione generale
Attivafine IV secolo - V secolo
NazioneImpero romano
Tipocomandante di un tratto di limes danubiano
Guarnigione/QGcastra stativa in epoca imperiale
PatronoMarte dio della guerra
Voci su unità militari presenti su Wikipedia

Il Dux Valeriae ripensis era il comandante delle truppe dell'esercito romano stanziate nella provincia della Pannonia Valeria, anche detta Valeria ripensis,[1] e facenti parte dell'armata imperiale del Numerus intra Illyricum. Suo diretto superiore era al tempo della Notitia dignitatum (nel 400 circa), il comes Illyrici, che a sua volta dipendeva dal magister peditum praesentalis per le unità di fanteria,[2] e dal magister equitum praesentalis per quelle di cavalleria.[2] Nel 374 la carica passò da Equizio a Marcelliano.

Elenco unità[modifica | modifica wikitesto]

Era a capo di 19 unità (o distaccamenti) di fanteria, 22 di cavalleria e 5 flotte, come risulterebbe dalla Notitia dignitatum:[3]

legioni di limitanei:

altre unità di fanteria:

  • Auxilia Herculensia, Ad Herculem; Auxilia Ursarensia, Ad Statuas; Auxilia vigilum, di fronte ad Acinco in barbarico; Auxilia Fortensia, Cirpe; Auxilia insidiatorum, Cardabiaca;[3]
  • Tribunus cohortis, Vincentiae; Tribunus cohortis, quadriborgio; Tribunus cohortis, Iovia; Tribunus cohortis, ad burgum Centenarium; Tribunus cohortis, Alesacae; Tribunus cohortis, Marinanae;[3]
  • Cuneus equitum scutatorum, Solve; Cuneus equitum Dalmatarum, Intercisa; Cuneus equitum Constantianorum, Lusionio ora Intercisa; Cuneus equitum stablesianorum, Ripa Alta, ora Conradcuha; Cuneus equitum Fortensium, Altino;[3]
  • Equites Dalmatae, Odiabo; Equites promoti, Crumero; Equites Mauri, Solva; Equites Dalmatae, Ad Herculem; Equites Dalmatae, Cirpi; Equites Dalmatae, Constantiae; Equites Dalmatae, Campona; Equites promoti, Matrice; Equites Dalmatae, Vetusalinae; Equites sagittarii, Intercisa; Equites Dalmatae, Adnamantia; Equites Dalmatae, Lussonio; Equites Dalmatae, Ripa Alta; Equites Dalmatae, Ad Statuas; Equites Dalmatae, Florentiae; Equites sagittarii, Altino, ora nel burgus di fronte a Florentiam; Equites Flavianenses, Ad Militare;[3]
  • Praefectus classis Histricae, a Florentiae.[3]

Note[modifica | modifica wikitesto]

  1. ^ Notitia dignitatum, Occ., I.
  2. ^ a b Notitia dignitatum, Occ., VII.
  3. ^ a b c d e f g Notitia dignitatum, Occ., XXXIII.

Bibliografia[modifica | modifica wikitesto]

Fonti primarie
Fonti storiografiche moderne
  • J.Rodríguez González, Historia de las legiones Romanas, Madrid, 2003.
  • A.K.Goldsworthy, Storia completa dellesercito romano, Modena 2007. ISBN 978-88-7940-306-1
  • Y.Le Bohec, Armi e guerrieri di Roma antica. Da Diocleziano alla caduta dell'impero, Roma 2008. ISBN 978-88-430-4677-5

Voci correlate[modifica | modifica wikitesto]