Dux Pannoniae secundae

Da Wikipedia, l'enciclopedia libera.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca
Dux Pannoniae secundae

Il tratto di limes della Pannonia II (al tempo della Notitia dignitatum).
Descrizione generale
Attivafine IV secolo - V secolo
NazioneImpero romano
Tipocomandante di un tratto di limes danubiano
Guarnigione/QGcastra stativa in epoca imperiale
PatronoMarte dio della guerra
Voci su unità militari presenti su Wikipedia

Il Dux Pannoniae secundae era il comandante di truppe di limitanei della diocesi dell'Illirico,[1] e facenti parte dell'armata imperiale del Numerus intra Illyricum. Suo diretto superiore era al tempo della Notitia dignitatum (nel 400 circa), il comes Illyrici, che a sua volta dipendeva dal magister peditum praesentalis per le unità di fanteria,[2] e dal magister equitum praesentalis per quelle di cavalleria.

Elenco unità[modifica | modifica wikitesto]

Era a capo di 18 unità (o distaccamenti) di fanteria, 18 di cavalleria e 5 flotte, come risulterebbe dalla Notitia dignitatum:[3]

legioni di limitanei:

altre unità di fanteria:

  • Tribunus cohortis III Alpinorum Dardanorum, in località sconosciuta; Tribunus cohortis tertiae Alpinorum, Sisciae; Tribunus cohortis I Ioviae, Leonatae; Tribunus cohortis I Thracum civium Romanorum, Caput Basensis.
  • Praefectus militum Calcariensium, Sirmi;
  • Auxilia Herculensia, ad Herculem; Auxilia Novensia, Arsaciana e a Novas; Auxilia Augustensia, di fronte a Bononiam tra i barbari nel forte di Onagrino; Auxilia Praesidentia, nell'accampamento di Herculis; Auxilia ascarii, Tauruno e a Marsonia;

unità di cavalleria:

  • Equites Dalmatae, Novas; Equites Dalmatae, Albano; Equites promoti, Teutibarcio; Equites Dalmatae, Cornaco; Equites sagittarii, Cuccis; Equites Dalmatae, Bonoriae; Equites Dalmatae, Cusi; Equites sagittarii, Acimirci; Equites Dalmatae, Ricti; Equites Dalmatae, Burgentas; Equites promoti, Tauruno;
  • Ala Sirmensis, Sirmi;
  • Cuneus equitum scutariorum, Cornacii; Cuneus equitum Dalmatarum, Teutiborgio; Cuneus equitum Constantianorum, Burgenas; Cuneus equitum promotorum, Cuccis; Cuneus equitum constantium, Aciminci; Cuneus equitum Italicianorum, Secundarum;

marina militare romana:

  • Praefectus classis I Flaviae Augustae, Sirmi; Praefectus classis II Flaviae, Graio; Praefectus classis Histricae, Mursae; Praefectus classis primae Pannonicae, Seruitii; Praefectus classis Aegetensium siue secundae Pannonicae, a Sisciae;

Note[modifica | modifica wikitesto]

  1. ^ Not.Dign., Occ., I.
  2. ^ Not.Dign., Occ., VII.
  3. ^ Not.Dign., Occ., XXXII.

Bibliografia[modifica | modifica wikitesto]

Fonti primarie
Fonti storiografiche moderne
  • J.Rodríguez González, Historia de las legiones Romanas, Madrid, 2003.
  • A.K.Goldsworthy, Storia completa dellesercito romano, Modena 2007. ISBN 978-88-7940-306-1
  • Y.Le Bohec, Armi e guerrieri di Roma antica. Da Diocleziano alla caduta dell'impero, Roma 2008. ISBN 978-88-430-4677-5

Voci correlate[modifica | modifica wikitesto]