Mikołaj Krzysztof Radziwiłł (1549-1616)

Da Wikipedia, l'enciclopedia libera.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca
Mikołaj Krzysztof Radziwiłł

Mikołaj Krzysztof Radziwiłł, soprannominato "l'orfano" (in lituano: Mikalojus Kristupas Radvila Našlaitėlis; Ćmielów, 2 agosto 1549Nesvizh, 28 febbraio 1616), è stato un nobile polacco.

Biografia[modifica | modifica wikitesto]

Era il figlio di Mikołaj Krzysztof Radziwiłł, e di sua moglie, Elžbeta Szydłowiecka, figlia del grande cancelliere della corona e governatore di Cracovia, Krzysztof Szydłowiecki. Fu soprannominato "l'orfano", nella sua infanzia, dal re polacco Sigismondo II Augusto.

Carriera[modifica | modifica wikitesto]

Studiò presso il ginnasio protestante fondato da suo padre. Nel luglio del 1563 fu mandato a studiare all'estero. Dopo aver visitato diverse città tedesche, ad agosto arrivò a Strasburgo e ha iniziato a studiare in una scuola protestante locale. Nel 1564 lasciò la città a causa dello scoppio dell'epidemia e si trasferì all'Università di Tubinga su invito del duca di Württemberg. Parallelamente ai suoi studi, Mikołaj eseguì le istruzioni del padre: gli mandava informazioni sulle dispute religiose in Europa occidentale, visitò il riformatore svizzero Heinrich Bullinger e sparse informazioni sulla guerra di Livonia in Germania. Fu ammesso ai Cavalieri dell'Ordine Maltese.

Dopo aver ricevuto notizie sulla morte di suo padre, tornò nel Granducato di Lituania.

Ha preso parte alla guerra di Livonia contro i moscoviti[1]. Nel 1573 fu membro di una missione diplomatica in Francia per il futuro re di Polonia, Enrico III di Francia.

A differenza di molti altri membri della famiglia Radziwiłł, ha cercato di stare lontano dalla politica, in particolare dalla politica dei clan dinastici di alcuni altri Radziwiłł come Janusz Radziwiłł; sostenne anche le forze fedeli al re e alla confederazione polacco-lituana durante la Ribellione Zebrzydowski[1]. Tentò di convincere i confederati ad arrendersi senza inutili spargimenti di sangue[1].

Mikołaj divenne famoso per un vivido resoconto del suo intenso pellegrinaggio in Terra santa pubblicato in latino nel 1601[2] e in seguito tradotto in polacco[3][1].

Mentre era a Roma, incontrò Piotr Skarga e Stanislaus Hosius, che lo convinsero a convertirsi dal calvinismo al cattolicesimo, come in seguito fecero gli altri suoi fratelli, molti su sua insistenza[1]. Era anche conosciuto per le sue sponsorizzazioni culturali e di beneficenza. Fu il fondatore di molti chiostri, ospedali e chiese. Una delle cappelle della chiesa dei Gesuiti[1] a Nesviz, sarebbe diventata il mausoleo della famiglia. A Nieśwież, fece costruire anche un castello fortificato[1]. Era un mecenate di artisti e scienziati; per esempio ha sostenuto le opere di cartografi come Tomasz Makowski.

Matrimonio[modifica | modifica wikitesto]

Sposò, il 24 novembre 1584, la Principessa Elżbieta Eufemia Wiśniowiecka (1569-1596), figlia del principe Andrei Wiśniowiecki. Ebbero nove figli:

Note[modifica | modifica wikitesto]

  1. ^ a b c d e f g Peter Paul Bajer Short history of the Radziwill Family Archiviato il 31 dicembre 2006 in Internet Archive.
  2. ^ Mikołaj Krzystof (Nicolaus Christophorus Radzivilus) Radziwiłł, Hierosolymitana Peregrinatio [A Jerusalem Trip], Braniewo (Brunsberga), Georg Schönfels (Georgius Schonfels), 1601..
  3. ^ Podróż do Ziemi Świętej, Syrii i Egiptu 1582-1584 (The trip to Holy Land, Syria and Egypt 1582-1584).

Bibliografia[modifica | modifica wikitesto]

  • Karpluk M., J. Pirożyński O nieuwiarowaniu śmierci - rękopiśmienna relacja świadka ostatnich dni Elżbiety z Szydłowieckich Radziwiłłowej / / Miscellanea Staropolskie. T. Sixth Wrocław, 1990. S. 84.
  • Michael Gurin . Nicholas Christopher Radziwill / / The Golden Horde: The Encyclopedia. The 3 tons / red. GP Pasha and others. Volume 2: Cadet Corps - Jackiewicz. - Minsk: Belarusian Encyclopedia, 2005. S. 494.
  • Shyshygina-Potocki K. Shults and Radziwill. Mn.: "Belarus", 2007.
  • Chachaj M. Zagraniczna edukacja Radziwiłłów od początku XVI do połowy XVII wieku. Lublin, 1995. S. Thirty-second.
  • Z. Pietrzyk «Tylem się w Strazburku nauczył ...». Studia Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła Sierotki w Strasburgu w latach 1563-1564 / / Odrodzenie i reformacja w Polsce. T. Forty-first - Warszawa, 1997. S. 159-162.
  • Chachaj M. Zagraniczna edukacja Radziwiłłów od początku XVI do połowy XVII wieku. Lublin, 1995. S. 18, 20-21.
  • T. Kempa Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka (1549-1616). Wojewoda wileński. Warszawa, two thousand S. 32-33.
  • By: Chachaj M. Zagraniczna edukacja Radziwiłłów od początku XVI do połowy XVII wieku. - Lublin, 1995. S. 17-18.
  • For example: Archiwum domu Radziwiłłów. S. Forty-fourth MK Radziwill to K. Radzvilla. White, 11 April 1596.
  • Testament Mikołaja Radziwiłła ZW. Czarnym wojewody wileńskiego. / / Augustyniak U. Testamenty ewangelików reformawanych w Wielkim Księstwie Litewskim. Warszawa, 1992. S. 19-20.
  • Merczyng H. Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sirotka i jego przyjęcie katolicyzmu w r. 1567. / / Przegląd Historyczny. R. Twelfth 1911. S. 4-5.
  • T. Kempa Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka (1549-1616). Wojewoda wileński. Warszawa, two thousand S. 42-43.
  • Michael Gurin . Nicholas Christopher Radziwill / / The Golden Horde: The Encyclopedia. The 3 tons / red. GP Pasha and others. Volume 2: Cadet Corps - Jackiewicz. - Minsk: Belarusian Encyclopedia, 2005. S. 495.
  • Шышыгіна-Патоцкая К. Нясвіж і Радзівілы. Мн.: «Беларусь», 2007. — 240 с.: іл. ІSBN 978-985-01-0740-4.
  • Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — 591 с.: іл. ISBN 985-11-0214-8.
  • The Golden Horde: The Encyclopedia. The 3 tons / red. GP Pasha and others. Volume 2: Cadet Corps - Jackiewicz. - Minsk: Belarusian Encyclopedia, 2005. - 788 s.: Il. ISBN 985-11-0378-0.
  • Kempa T. Mikołaj Radziwiłł Sierotka (1549—1616), wojewoda wileński. — Warszawa, 1999. ISBN 8386951524.

Altri progetti[modifica | modifica wikitesto]

Collegamenti esterni[modifica | modifica wikitesto]

Controllo di autoritàVIAF (EN7690945 · ISNI (EN0000 0001 0867 6804 · SBN BVEV085283 · BAV 495/310232 · CERL cnp00954899 · LCCN (ENn85821060 · GND (DE104130938 · BNE (ESXX1745708 (data) · BNF (FRcb10724664n (data) · J9U (ENHE987007266703005171 · WorldCat Identities (ENlccn-n85821060