Éguiner Baron

Da Wikipedia, l'enciclopedia libera.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca

Éguiner-François Baron, [1] in latino Eguinarius Baro Leonensis, italianizzato in Eguinario Barone (Kerlouan, 1495 circa – Bourges, 22 luglio 1550), è stato un giurista francese. Assieme a Guillaume Budé, Andrea Alciato, François Connan e altri, Barone fu tra i fondatori della giurisprudenza umanista in Francia.

Ad omnes partes Digestorum seu Pandectarum iuris enucleati manualium libri singulares, 1562

Biografia[modifica | modifica wikitesto]

Nato a Kerlouan, nel Léon (Bretagna), fu indubbiamente l'allievo di Andrea Alciato. Insegnò legge in seguito ad Angers, Poitiers e Bourges dal 1542; in quest'ultima università fu collega di François Le Douaren, bretone come lui, con il quale ebbe una forte rivalità[2]. Contribuì con il suo insegnamento del diritto romano, molto famoso all'epoca, a fare dell'università di Bourges il grande centro dell'umanesimo giuridico. È dalle sue mani che François Baudouin ricevette il copricapo di dottore in legge il 13 maggio 1549. Fu sepolto nella chiesa di Saint-Hippolyte di Bourges. Jacques Cujas, che lo considerava l'uomo più colto della sua generazione, lo chiamava il "Varrone francese".

Opere[modifica | modifica wikitesto]

  • Pandectarum juris civilis œconomia in adversariis miræ vetustatis apud Pictones inventa, Poitiers, chez Jean et Enguilbert de Marnef, 1535 [3].
  • Institutionum civilium ab Justiniano Cæsare editarum libri IV, bipartito commentario quam brevissime illustrati ; cujus pars altera Romanum, altera Gallicum jus ad singulos titulos complectitur ; ad illustriss. principem Navarr. reginam, 1546; Poitiers, chez Jean et Enguilbert de Marnef, 1555.
  • Eguinarii Baronis jurisconsulti Variarum quæstionum publice tractatarum ad Digesta juris civilis I., de jurisdictione ; cui accessit decretum ordinis juris professorum apud Bituriges de ordine, via & ratione interpretandi juris, Lyon, chez Sébastien Gryphe, 1548.
  • Methodus ad Obertum Ortensium de beneficiis, in libros quattuor divisa : Tôn prôtôn, I ; De acquirendo beneficio, II ; De abalienando & amittendo vel contra, III ; De judiciis ad beneficia pertinentibus, IV, Lyon, chez Sébastien Gryphe, 1549.
  • (LA) Eguin. Baronis iurecons. clariss. Opera omnia in tres tomos diuisa, vol. 1.1, Paris, Michel de Vascosan, 1562.
  • De ratione docendi discendique juris civilis, 1552; Pisa, 1769-71.

Note[modifica | modifica wikitesto]

  1. ^ Il nome talvolta è scritto «Éguinaire».
  2. ^ Secondo Scévole de Sainte-Marthe (1536-1623)|, alla sua morte nove anni dopo il suo rivale, Douaren ordinò per sua volontà di essere sepolto nella stessa tomba, per segnalare alla posterità la loro completa riconciliazione.
  3. ^ Frutto della scoperta a Poitiers di un commentario assai antico delle Pandectes. Con un'epistola dedicatoria al suo collega Robert Irland (m. 15 febbraio 1561), uno scozzese venuto in Francia nel 1496 che fu professore di diritto presso Università di Poitiers da quasi sessant'anni a partire da 1502.

Altri progetti[modifica | modifica wikitesto]

Collegamenti esterni[modifica | modifica wikitesto]

Controllo di autoritàVIAF (EN32162541 · ISNI (EN0000 0001 2126 8776 · SBN RMLV020181 · BAV 495/99630 · CERL cnp01928991 · LCCN (ENn97126064 · GND (DE119613476 · BNE (ESXX4855997 (data) · BNF (FRcb13548492s (data) · WorldCat Identities (ENlccn-n97126064