A’n vdìiva l’óora ed cùrert incòunter,
butèerem de drée dal spaali
giurnèedi grìiši ch’i apasisn’al cóor.
Adèes t’ìi turnèeda cun la fròunt èelta,
la bòca ingorda
a bèvver i raag dal sóol,
t’è avèert i braas
tè t’ìi vistìida ed fióor.
Fàam imbèrriagher dal nóov profùmm di prèe,
mandem cl’udòor antìigh ed tèera móoja…
sèmper ùmda cume i-òoc di ragasóo.
Primavera t’ìi ‘na poèsia mai scrìta
e insìma a èeli ed farfàala
a t’hò vìst arivèer.
Po’ come un pitòor tùtt…
tùtt t’èe culurèe.
L’ùultma spenlèeda tl’è dèeda pròopia chè…
dèintr’a stè cóor.
