Dux Raetiae primae et secundae: differenze tra le versioni
Vai alla navigazione
Vai alla ricerca
Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Nessun oggetto della modifica |
|||
Riga 21: | Riga 21: | ||
===Fonti storiografiche moderne=== |
===Fonti storiografiche moderne=== |
||
*J.Rodríguez González, ''Historia de las legiones Romanas'', Madrid, 2003. |
*J. Rodríguez González, ''Historia de las legiones Romanas'', Madrid, 2003. |
||
*A.K.Goldsworthy, ''Storia completa |
*A.K. Goldsworthy, ''Storia completa dell'esercito romano'', Modena, 2007. ISBN 978-88-7940-306-1 |
||
*Y.Le Bohec, ''Armi e guerrieri di Roma antica. Da Diocleziano alla caduta dell'impero'', Roma 2008. ISBN 978-88-430-4677-5 |
*Y. Le Bohec, ''Armi e guerrieri di Roma antica. Da Diocleziano alla caduta dell'impero'', Roma, 2008. ISBN 978-88-430-4677-5 |
||
==Voci correlate== |
==Voci correlate== |
Versione delle 20:03, 31 ott 2010
Il Dux Raetiae primae et secundae era il comandante di truppe di limitanei nella diocesi dell'Italia annonaria.[1] Suo diretto superiore era probabilmente al tempo della Notitia dignitatum (nel 400 circa), il comes Italiae, che a sua volta obbediva sia al magister peditum praesentalis per le unità di fanteria,[2] sia al magister equitum praesentalis per quelle di cavalleria.
Elenco unità
Era a capo di 10 unità (o distaccamenti) di fanteria[3] e 6 di cavalleria,[3] come risulterebbe dalla Notitia dignitatum:
- Praefectus legionis III Italicae, a Castra Regina, a Submuntorio, a Vimania Cassiliacum, a Cambidano, a Foetibus ed a Teriolis;[3]
- Praefectus militum Ursariensium, Guntiae;[3]
- Tribunus cohortis IX Batavorum, Batavis; Tribunus cohortis III Brittorum, Abusina; Tribunus cohortis VI Valeriaae Raetorum, Venaxamodorum; Tribunus cohortis I Herculeae Raetorum, Parroduno; Tribunus cohortis V Valeriae Frygum, Pinianis; Tribunus cohortis III Herculeae Pannoniorum, Caelio; Tribunus cohortis Herculeae Pannoniorum, Arbore;[3]
- Praefectus numeri barbaricariorum, presso Brecantia;[3]
- Equites stablesiani seniores, Augustanis; Equites stablesiani iuniores, Ponte Aoni ora Febians; Equites stablesiani iuniores, Submuntorio;[3]
- Praefectus alae I Flaviae Raetorum, Quintanis; Praefectus alae II Valeriae singularis, Vallatio; Praefectus alae II Valeriae Sequanorum, Vimania;[3]
- Tribunus gentis per Raetias deputatae, Teriolis.[3]
Note
Bibliografia
Fonti primarie
- Notitia Dignitatum, Occ., I, VII, XXXV.
Fonti storiografiche moderne
- J. Rodríguez González, Historia de las legiones Romanas, Madrid, 2003.
- A.K. Goldsworthy, Storia completa dell'esercito romano, Modena, 2007. ISBN 978-88-7940-306-1
- Y. Le Bohec, Armi e guerrieri di Roma antica. Da Diocleziano alla caduta dell'impero, Roma, 2008. ISBN 978-88-430-4677-5