Ey Irān

inno nazionale iraniano

Dati generali

Nazione

Iran

Adozione

1979

Dismissione

1980

Lingue

persiano

Componimento poetico

Autore

Hossein Gole Golab

Epoca

1944

Composizione musicale

Autore

Ruhollah Xaleqi

← Inno precedente	Inno successivo →
Sorude Šâhanšâhiye Irân ← 1979	Pâyande Bâdâ Irân 1980 →

Manuale

Ey Irân, ey marze por gôhar (lett. "O Iran, terra adorna di gioielli")^[1], noto semplicemente come Ey Irân (in persiano ای ایران‎, O Iran) è un canto patriottico iraniano che ha funto de facto da inno nazionale dell'Iran dal 1979 al 1980.^[2]^[1]

Storia[modifica | modifica wikitesto]

Ey Irân nacque dopo l'invasione anglo-sovietica dell'Iran del 1941, nel contesto della seconda guerra mondiale^[3]. La melodia venne composta nell'anno 1323 del calendario persiano da Ruhollah Xaleqi^[4]^[5]

Testo[modifica | modifica wikitesto]

Alfabeto arabo	Alfabeto latino	Trascrizione AFI
١ ای ایران ای مرز پرگهر ای خاکت سرچشمه هنر دور از تو اندیشه بدان پاینده مانی تو جاودان ای دشمن ار تو سنگ خاره‌ای من آهنم جان من فدای خاک پاک میهنم :برگردان مهر تو چون شد پیشه‌ام دور از تو نیست اندیشه‌ام در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد خاک ایران ما ٢ سنگ کوهت در و گوهر است خاک دشتت بهتر از زر است مهرت از دل کی برون کنم برگو بی‌مهر تو چون کنم تا گردش جهان و دور آسمان به پاست نور ایزدی همیشه رهنمای ماست برگردان ٣ ایران ای خرم بهشت من روشن از تو سرنوشت من گر آتش بارد به پیکرم جز مهرت در دل نپرورم از آب و خاک و مهر تو سرشته شد گلم مهر اگر برون رود تهی شود دلم برگردان^[6]^[7]^[8]^[9]	I Ey Irân ey marze por gôhar Ey xâkat sarcešmeye honar Dur az to andišeye badân Pâyande mâni to jâvedân Ey došman ar to sange xârei, man âhanam Jâne man fadâye xâke pâke mihanam Bargardân: Mehre to côn šod pišeam Dur az to nist andišeam Dar râhe to key arzeši dârad in jâne mâ Pâyande bâd xâke Irâne mâ II Sange kuhat dorr o gôhar ast Xâke daštat behtar az zar ast Mehrat az del key borun konam Bargu bi-mehre to cun konam Tâ gardeše jahâno dôre âsemân be pâst Nure izadi hamiše rahnamâye mâst Bargardân III Irân ey xorram behešte man Rôšan az to sarnevešte man Gar âtaš bârad be peykaram Joz mehrat dar del na parvaram Az âb o xâk o mehre to serešte šod gelam Mehr agar borun ravad tohi šavad delam Bargardân	1 [ej iːɾɒːn ej mæɹze pʰoɾ gohæɾ] [ej xɒːkʰæt̪ sæɹt͡ʃʰeʃmeje honæɾ] [d̪uːɾ æz t̪ʰo ænd̪iːʃeje bæd̪ɒːn] [pʰɒːjænde mɒːniː t̪ʰo d͡ʒɒːved̪ɒːn] [ej d̪oʃmæn æɹ t̪ʰo sæŋɡe xɒːɾejiː, mæn ɒːhænæm] [d͡ʒɒːne mæn fæd̪ɒːje xɒːkʰe pʰɒːkʰe miːhænæm] [bæɾgæɹd̪ɒːn] [mehɾe t̪ʰo t͡ʃʰon ʃod̪ pʰiːʃeæm] [d̪uːɾ æz t̪ʰo niːst̪ʰ ænd̪iːʃeæm] [d̪æɾ rɒːhe t̪ʰo kʰej æɹzeʃiː d̪ɒːɾæd̪ iːn d͡ʒɒːne mɒː] [pʰɒːjænd̪e bɒːd̪ xɒːkʰe iːɾɒːne mɒː] 2 [sæŋɡe kʰuːhæt̪ʰ d̪oro gohæɾ æst̪ʰ] [xɒːkʰe d̪æʃt̪ʰæt̪ʰ beht̪ʰæɾ æz zæɾæst̪ʰ] [mehɾæt̪ʰ æz d̪el kʰej boɾuːn kʰonæm] [bæɾguː biːmehɾe t̪ʰo t͡ʃʰuːn kʰonæm] [t̪ʰɒː gæɹd̪eʃe d͡ʒæhɒːno d̪owɾe ɒːsemɒːn bepɒːst̪ʰ] [nuːɾe iːzæd̪iː hæmiːʃe ræhnæmɒːje mɒːst̪ʰ] [bæɾgæɹd̪ɒːn] 3 [iːɾɒːn ej xoræm beheʃt̪ʰe mæn] [rowʃæn æz t̪ʰo sæɾneveʃt̪ʰe mæn] [gæɾ ɒːt̪ʰæʃ bɒːɾæd̪ be pʰejkʰæɾæm] [d͡ʒoz mehɾæt̪ʰ d̪æɹ d̪el næpʰæɾvæɾæm] [æz ɒːbo xɒːkʰo mehɾe t̪ʰo seɾeʃt̪ʰe ʃod̪ gelæm] [mehɾ ægæɾ boɾuːn rævæd̪ t̪ʰohiː ʃævæd̪ d̪elæm] [bæɾgæɹd̪ɒːn]